Περιβόλι Συναισθημάτων

Πληκτρολογήστε το κείμενό σας εδώ...

Ούριος άνεμος

Ένα φύσημα γνώριμο

ταράζει το χαλκευμένο παρών.

Η ξυνωρίδα των αντιθέσεωνσκιάζεται

 και αφηνιάζει.

Ομοπάτριοι γιοί και θυγατέρεςφιλονικούν 

πάνω απ' τις σωρούς.

Ορφάνεψε η Γνώσηαπ' το Καθήκον και την Αυτοδιάθεση.

Τώρα μοιράζονται τα υπάρχοντα τους.

Για μια στιγμή φάνηκε να νικάη 

λησμονιά μα ο άνεμος έγινε ούριος

και άλλαξε η ρότα μας.